کردستان دیار پهلوانان و دشتهای شقایق، سالانه گردشگران بسیاری را میپذیرد. به هر گوشه از این استان زیبا که سر بزنید طبیعت شگفت انگیز آن با معصومیت در انتظار شما است. مرکز استان یعنی شهر سنندج یکی از مهمترین شهرهای ایران میباشد که آثار تاریخی بسیاری را در خود جای داده و فرهنگ غنی و کهن کردستان را زنده نگاه داشته است. در جای جای شهر میتوانید زنان و مردان را با لباسهای سنتی مشاهده کنید که میراث هزاران ساله خود را زنده نگاه داشتهاند.
شهر کردنشین سنندج (سنه دژ) ، به دلیل وجود دو ویژگی مهم، به عنوان یکی از مقاصد گردشگری جذاب برای مسافران غرب کشور محسوب می شود؛ اولین ویژگی قدمت بالای این شهر است که دلیلی برای وجود آثار ارزشمند تاریخی است و دومین ویژگی آب و هوای عالی به دلیل قرار گرفتن در دامنه کوه.
اگر علاقه دارید که به این شهر زیبا سفر کنید ، با مجله اینترنتی خرید ناب همراه شوید.
مکان های دیدنی سنندج
مگر می شود در شهر های کرد نشین زیبایی و جاذبه وجود نداشته باشد؟ مگر ممکن است لباس های زیبای کردی و سر سبزی سنندج منحصر به فرد نباشد؟ سنندج دارای مکان های دیدنی و قدمتی زیاد است که در ادامه با تعدادی از آنها آشنا خواهیم شد.
عمارت خسروآبادی سنندج
عمارت خسروآبادی یادگاری از دوران قاجار است. طبق نظر مورخان این عمارت بیش از ۱۰۰ سال پیش توسط امان الله خان اردلان ساخته شد و سالهای سال محل حکومت اردلانها بود. این عمارت در میان باغی شگفت انگیز قرار دارد که دور تا دور عمارت را درختان تنومند و سر به فلک کشیده گرفته است. معماری چشم نواز بنا یکی دیگر از جذابیتهای آن است. ستونها بلند، ارسیهای زیبا، گچ بریها و نقش و نگارهای بینظیر جلوه ویژهای به عمارت خسروآبادی دادهاند. در طبقه سوم عمارت یک حوض و فواره زیبا وجود دارد که زیبایی آن را چندین برابر میکند.
عمارت سالار سعید
عمارت سالار سعید بنایی تاریخی است که محل موزه سنندج هم هست.
موزه سنندج یکی از جاهای دیدنی شهر سنندج است که در بخش بیرونی عمارت ملا لطفالله شیخالاسلام واقع شده و مانند تمام موزههای دیگر، محل نگهداری و نمایش آثار و اشیا تاریخی کشف شده از استان سنندج و دیگر قسمتهای ایران است.
این موزه از دو بخش باستانشناسی و مردمشناسی تشکیل شده است. در بخش باستانشناسی، اشیای تاریخی از ماقبل تاریخ تا دوره قاجار نگهداری میشوند و بخشی از این اشیا از استان کردستان و بخشی، از استانهای همجوار و استانهای دیگر هستند.
پیش از انقلاب، بخش مردمشناسی این موزه به عنوان نمایشگاه فعالیت میکرد و هر از چند گاهی یکی از اشیای استانهای مختلف کشور را به نمایش میگذاشتند. بعد از انقلاب، این قسمت موزه فقط به آثار مردمشناسی استان کردستان اختصاص داده شد.
در سال ۱۳۸۲ «خانه کرد» افتتاح شد و این اشیا به «عمارت آصف وزیری» یا همان «خانه کرد» انتقال پیدا کرد و در حال حاضر تمام فضای موزه سنندج برای نمایش آثار و اشیای باستانشناسی و تاریخی به کار میرود.
عمارت آصف وزیری
عمارت آصف وزیری با نام خانه کرد هم شناخته میشود و یکی از جاهای دیدنی سنندج است. این عمارت به عنوان نماد هویت فرهنگی مردمان کرد است و گنجینهای از با ارزشترین آثار فرهنگی و تاریخی استان کردستان به حساب میآید.
عمارت آصف امروزه شامل بخشی از پروژه فرهنگی «خانه کرد» و همچنین فضاها و غرفههای نمایشی موزه سنندج است که در سال ۱۳۸۲ به این خانه منتقل شدهاند. عمارت آصف یکی از قدیمیترین بناهای شهر سنندج است که توسط «آصف اعظم» (میرزا علی نقی خان لشکرنویس) و در دوره صفویه ساخته و احداث شده است.
عمارت وکیل الملک
یکی از بناهای باقیمانده از دوران حکومت زندیه در شهرستان سنندج، عمارتی است موروثی از خانواده وکیل که به عمارت وکیل شهرت یافته است. به نظر میرسد که بنای اصلی این عمارت توسط حاج محمد رشید بیگ وکیل، از امیران زند، ساخته شده که طی ادوار مختلف، تعمیر، بازسازی شده و بخشهایی همچون چند حیاط، بازارچه، حمام و بناهای دیگری که بهعنوان بناهای مسکونی، تجاری و بهداشتی استفاده میشود، به آن افزوده شده است. از ویژگیهای این مجموعه تاریخی میتوان به حضور ستونهای سنگی برخوردار از تزیینات طنابی، اروسیهای پرکار و آجرکاریهای بسیار زیبا و چشمنواز اشاره کرد.
حمام خان سنندج
در قسمت بافت قدیمی شهر، می توانید یکی از بی نظیرترین بناهای تاریخی سنندج و به عبارتی «حمام خان» را ببینید. آنچه در کتیبه این حمام تاریخی آمده تاریخ ساخت این بنا را به زمان حکومت امان الله خان اردکان در دوره قاجار نسبت داده است. بخش های مختلف این حمام مانند سایر حمام های قدیمی ایرانی شامل: حمام سرد، حمام گرم ، خلوتی، هشتی، آب انبار، خزینه و.. است که دیدن کاشی کاری های هفت رنگ و تزئینات متنوع بخش های مختلف آن می تواند حسابی حیرت زده اتان کند. مانند بسیاری حمامهای دوران قاجار، برای تزیینات داخلی این بنا از آهک بری استفاده شده است.
حمام شیشه
احتمالاً با شنیدن نام حمام شیشه تصویر حمامهای شیشهای مدرن امروزی در ذهنتان تداعی شود؛ اما باید بگوییم که حمام شیشه سنندج، بنایی تاریخی از جنس سنگ، گچ و ملات است. پس چرا این بنا حمام شیشه نامیدهاند؟ علت انتخاب نام «حمام شیشه» برای این بنا، وجود شیشهکاریهای ظریف و هنرمندانه با شیشههای رنگارنگ، بر دیوارها و ستونهای آن بود. متأسفانه امروزه دیگر اثری از آن شیشهکاریهای چشمنواز باقی نمانده؛ اما هنوز هم آن را با نام حمام شیشه میشناسند. چیزی که این حمام را از سایر حمامهای قدیمی ایرانی متمایز میکند، طراحی زیبا و منحصربهفرد سکوهای آن و وجود آبنماهای گرم و سرد و خزینه در آن است. بهعلاوه بنای این حمام در عین سادگی، بسیار تماشایی است و طراحی متوازن و معماری موزونی دارد.
آرامگاه امامزاده پیر عمر
در نزدیکی سنه دژ یا همان قلعه حکومتی سنندج، آرامگاه یکی از پسران حضرت علی (ع) با نام سید عبدالصمد احداث شده است که از آن به امامزاده پیر عمر یاد میشود. مجموعهای که از مقبره، مسجد، آرامگاه خاندان بزرگان و مشاهیر سنندج و فضاهای اطراف، تشکیل شده است. به نظر میرسدکه ساخت این بنا در دوران حکومت سلیمان خان اردلان و در سال ۱۰۴۶ هجری قمری صورت گرفته است که در ادوار پس از آن، بخشهایی به آن افزوده شده است. سه فضای گنبددار که دو قسمت آن بهعنوان زیارتگاه و بخش دیگری بهعنوان مسجد استفاد میشود، ساختمان امامزاده را تشکیل میدهد. از ویژگیهای معماری این مجموعه میتوان به تزیینات آجری، آینهکاری، ارسیهای بسیار زیبا و چشمنواز گچبری و خط بنایی در حاشیه گنبد آن اشاره کرد که قابل تحسین است.
کلیسای سنندج
در گذشته محله قدیمی «آغه زمان» در سنندج، محلهای مسیحینشین بود. ارامنه مهاجر که توسط حکومت عثمانی تبعید شده بودند، در آن محله سکونت داشتند. در اوایل دوره قاجار، کلیسایی برای مهاجران ارمنی در سنندج ساخته شد که امروزه جزو مهمترین جاهای دیدنی سنندج به شمار میآید. از ویژگیهای قابلتوجه این کلیسای قدیمی میتوان به سردر ورودی زیبای آن با اتاقهای نیمدایرهشکل متداخل، دهلیز ورودی و شبستان آن اشاره کرد که سقفی منحنیشکل دارد. شبستان کلیسای سنندج متشکل از ۱۲ طاق، ۶ ستون و محرابی بزرگ بوده و سقف آن بهصورت طاق و تویزه ساخته شده است. اگر از تماشای بناهای تاریخی که بهلحاظ معماری ارزشمند هستند، علاقه دارید، توصیه میکنیم در سفر به سنندج بازدید از کلیسای محله آغه زمان را از دست ندهید.
مسجد جامع سنندج
از دیگر جاهای دیدنی سنندج میتوان به مسجد جامع آن اشاره کرد. نام دیگر این مسجد دارالاحسان است و در دوران قاجار ساخته شد. یکی دیگر از بناهایی که به دست حاکم خوشنام وقت، امان الله خان اردلان در نزدیکی قلعه حکومتی ساخته و به عنوان مدرسه مورد استفاده قرار گرفت. معماری این مسجد بسیار چشم نواز است و منارههای بلند آن روح هر تاریخ دوستی را مینوازد. نمای درونی و بیرونی مسجد کاملا مزین به آیات قرآنی است و ستونهایش همگی کاشی کاری و مقرنس کاری شدهاند و اوج هنر هنرمندان وقت را به رخ میکشند.
پل تاریخی قشلاق (پل شیخ)
پل تاریخی قشلاق که آن را با نام «پل شیخ» نیز میشناسند، از منحصربهفردترین سازههای تاریخی سنندج است که به دلیل موقعیت قرارگیری بینظیرش، هم برای دوستداران سازههای تاریخی جذابیت دارد و هم برای عاشقان طبیعت، مقصدی بینظیر است. این پل بر رودخانهای با همین نام واقع شده است که در مجاورت تپههایی سرسبز و زیبا قرار دارد. طول این پل به ۷۸ متر و عرض آن به ۳ متر میرسد. ارتفاع پل تاریخی قشلاق از سطح رودخانه در بالاترین قسمت آن، حدود ۶.۸ متر است. ساخت پل قشلاق سنندج در سال ۱۰۴۶ هجری قمری به دستور شاه صفی و به دستور سلیمان خان اردلان بنا شد. بعدها این بنای تاریخی در دورههای مختلف، بازسازی و مرمت شد.
بازار سنندج
بازار قدیمی سنندج یکی از بازارهای تاریخی این شهر است که در مرکز سنندج قرار دارد. این بازار در سال ۱۰۴۶ شمسی، در دوران صفویه و توسط سلیمان خان اردلان ساخته شده است. شاه صفی دستور ساخت این بازار را صادر کرد و صنعتکاران و استادکاران ماهر را به منطقه فرستاد تا بازار، قلعه حکومتی، حمام، مسجد و کاروانسرا بسازند. متاسفانه بر اثر احداث خیابان انقلاب، این بازار به دو قسمت تقسیم شده است و امروزه بخشی از آن را «آصف» و بخش دیگر آن «سنندجی» نامیده میشود.
از بازار قدیمی سنندج فقط ۳ دروازهی قدیمی باقی مانده است. این بازار هنوز هم فعال است و داد و ستد در آن جریان دارد. نقشهی این بازار برخلاف اکثر بازارهای قدیمی ایران که بهشکل خطی ساخته شده، بهشکل مستطیل بزرگ است؛ گفته میشود این بازار از پیرامون میدان نقش جهان اصفهان الهام گرفته و بهشکل ساخته شده است. بازار قدیمی سنندج در سال ۱۳۷۵، با شمارهی ۱۷۷۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
پارک دیدگاه
به محض ورود به شهر سنندج، پارک دیدگاه یا پارک ملت را میبینید و زیبایی آن به حدی دلرباست که دوست دارید پیش از هر کاری به این مجموعه تفریحی بروید و خستگی سفر را در میان درختان سر به فلک کشیده و هوای خوش به در کنید.
پاییزهای این پارک حال و هوای دیگری دارد و رنگهای طلایی و نارنجی، دلبر بودن این پارک را دو چندان میکند. درختان کهنسال و قدیمی این پارک در کنار سازههای جدید مثل محل اسکان مسافران، محل کمپینگ، شهربازی و پیست دوچرخهسواری، محلی برای چند ساعت زندگی کردن به دور از هیاهوی شهر و لذت بردن از طبیعت است.
پارک آبیدر سنندج
معروفترین تفرجگاه شهر سنندج پارک آبیدر آرمیده در دامنه کوه باشکوه آبیدر است. این تفرجگاه در واقع یک پارک جنگلی است که علاوه بر تفریحات متنوع و جذاب، دیدنیهای طبیعی مانند کوه و جنگل و چشمه هم دارد. در پارک جنگلی آبیدر تفریحاتی مانند بزرگترین سینمای روباز جهان، تله کابین، انواع آلاچیقهای بزرگ و کوچک و غیره را خواهید دید.
همچنین میتوانید از کوهنوردی و گشت و گذار و در میان درختان انبوه و بلند و گوش دادن به صدای آب خروشان چشمهها لذت ببرید. اگر در ارتفاعات کوه آبیدر بایستید پارک بزرگ آبیدر و شهر سنندج را زیر پای خود خواهید دید که تصویری فراموش نشدنی است.
سوغات و غذاهای محلی سنندج
در کنار بازدید از جاهای دیدنی سنندج از سوغات این شهر غافل نشوید. شهر سنندج معروف به شهر شیرینی و خوراکیهای خوشمزه است. در این شهر میتوانید خوشم طعمترین شیرینیها را امتحان کنید و مطمئن باشید مزه آنها را هیچگاه فراموش نمیکنید. به عنوان برخی از بهترین سوغاتیهای خوراکی سنندج میتوان به شیرینی کنجدی، بادام سوخته، آدامس طبیعی (آدامسی که از صمغ درخت گرفت میشود)، برساق و… اشاره کرد.
در کنار خوراکیهای خوشمزه، صنایع دستی سنندج نیز بسیار معروف است. از جمله آنها میتوان گیوه، گلیم و قالی، محصولات چوبی مانند تنبور و نازک کاری روی چوب و غیره را نام برد.
از غذاهای محلی مردم سنندج میتوان آش کشک، آش بلغور، آش دانه کولانه، آش هالاو، خورشت ریواس، غذای شلکینه، کباب کردی، ماهی کباب کردی، کلانه و… را برشمرد.
کلام آخر
بی تردید از مطالب بالا متوجه شدید شهر سنندج یکی از شهرهای مهم کشور و دارای آثار باستانی و جاذبه های بسیاری است. علاقهمندان به سفر و گردشگری میتوانند این شهر را برای سفر خود انتخاب کنند. شهر سنندج آبوهوای بسیار عالی دارد و برای گردش و تفریح مناسب است. امیدواریم که اگر این شهر را برای سفر برگزیدید، ما را از تجربیات خود آگاه کنید.